Tuinontwerpen
In onze ontwerpen is de vorm een soort stille logica, zo noemen wij het. Het voelt in de tuin aan alsof het zo moet en niet anders. Er is een zekere vanzelfsprekendheid in de lijnen en het waarom van de lijnen kan beargumenteerd worden.
We gebruiken weinig fantasielijnen. Van bijna elke lijn kan, als een stille logica worden begrepen waarom hij loopt zoals hij loopt.
Dichter bij het huis ontwikkelen wij de tuin meer gecultiveerd, verder van het huis zoeken we meer aansluiting bij de omgeving.
Vanuit het huis is er zicht zijn op groen; we beperken ons in het gebruik van dode materialen. Vaak worden lijnen gecreëerd door patronen van hagen, randen van grasperken, paden en borders.
Zo mogelijk zijn er vanuit het huis lange zichtlijnen voor rust en diepte.
De structuurelementen in de beplanting maken de tuin ook in de winterperiode aantrekkelijk.
Essentiëel voor een tuin is in onze ogen de beplanting: de tuin is een groene oase, waarin je je thuis voelt en waarin je de natuur en de seizoenen sterk kunt beleven.. Voor ons bestaat er niet een tuin zonder groen, of zonder planten. Zonder planten spreken wij eerder van een vormgegeven ruimte. De esthetische waardering betreft dan vooral vormkenmerken en veel minder groene kenmerken.
Dat kan prachtig zijn en wij kunnen er zeker wel erg van genieten. Ook voor ons zijn structuren, vormen en lijnen belangrijk, maar dan vooral in de beplanting: gesnoeide hagen, blokken en andere vormen van taxus, buxus, haagbeuk e.d., strakke randen van gazons, van borders, van paden.
Kortom, onze normen voor een mooie tuin zijn:
de tuin is een groene oase;
de tuin bevat duidelijke structuren;
de onderliggende structuur is als een stille logica;
de beplanting staat centraal;
de beplanting is het resultaat van afgewogen keuzes.
Vanuit die normen bekijken, waarderen en ontwerpen wij tuinen.
We kunnen u met trots vertellen, dat we samen met een aantal buitenlandse tuinontwerpers, uitgenodigd waren om mee te doen aan de 100 dagen durende Tuin- en Landschapstriënnale van Apeldoorn, van 11 juni tot 28 september 2008. Het hoogtepunt van de Triënnale voor cultuur, tuin en landschap was de zogenaamde 'Royal Mile'. De 'Royal Mile' was een border met een totale lengte van 1609,34 meter, die in twee delen opgesplitst was: een eerste deel met een lengte van 2 x 350 meter waarin vaste planten beeldbepalend zijn naar een ontwerp van Jacqueline van der Kloet en een tweede deel met een lengte van 2 x 400 meter waarin éénjarige zomerbloemen en zomerbloeiende bolgewassen een hoofdrol speelden. Als definitieve locatie voor de 'Royal Mile' was gekozen voor de jubileumlaan in Park Berg en Bos. Over een lengte van bijna 400 meter lagen aan weerszijden 2 x 5 borders, ieder met een lengte van ca. 70 meter en een diepte van 5 meter. Aan de rechterzijde, de zonnige kant, was er een verloop in heldere tinten, van paarsrood naar rood, naar oranje, geel en helderwit. Aan de linkerzijde, waar in getemperd licht pasteltinten het best tot hun recht kwamen, verliepen de kleuren van lila naar roze, abrikoos, zachtgeel en ivoorwit. Deze borders werden ontworpen door een tiental van de beste borderontwerpers van Europa. De paarse border werd ingevuld door Wilko Karmelk en Helen Lewis uit Nederland, de rode border door Christopher Bradley-Hole uit Engeland en Anita Fischer uit Duitsland, de oranje border door Jane Schul uit Denemarken, de gele border door Julie Toll uit Engeland en de witte border door Ursula Graefen uit Duitsland.
Aan de overkant van het pad, waar een reeks van pasteltinten lag, werd de lila border ontworpen door Jacqueline van der Kloet (Nederland) , de roze door Eric Ossart en Arnaud Maurières uit Frankrijk, de zachtoranje door Fleur van Zonneveld en Eric Spruit uit Nederland, de zachtgele door Christian Meyer uit Duitsland en de grijsgroene door Christine Orel, eveneens uit Duitsland. Een project waar we met veel plezier op terug kijken.
